Hoogtepunten
Het grootste natuurlijke amfitheater ter wereld, de Ngorongoro krater, beschikt door het unieke ecosysteem over een enorme concentratie aan wild. De krater wordt daarom ook wel de Ark van Noach genoemd. In dit paradijs leven onder meer neushoorns, olifanten, buffels en hyena's. De leeuwen zijn hier gemiddeld groter dan in de rest van Afrika vanwege de beslotenheid van de krater en de continue aanwezigheid van voedsel. U heeft hier een vrij grote kans om de Big Five te zien. Meer dan honderd unieke vogelsoorten leven op de bodem van de krater rondom het sodameer Lake Magadi. De naam Ngorongoro komt van de Maasai troepenmacht, die de oorspronkelijke bewoners van dit gebied, de Mbulu en Datoga, zo'n 200 jaar geleden hebben verdreven. Het reservaat wordt nu dan ook bewoond door de Maasai, die u onderweg regelmatig tegen zult komen terwijl zij hun vee laten grazen. Een tweede verklaring leert ons dat de naam Ngorongoro is afgeleid van een Maasai woord dat 'groot zwart gat' betekent. Oldupai Gorge, ‘de wieg van de mensheid’, ligt tussen de Ngorongoro krater en de Serengeti in. Onder leiding van de antropoloog dr. Leakey zijn hier de sporen en beenderen gevonden van één van de oudste mensachtigen die ruim 3 miljoen jaar oud is.
Het Serengeti National Park is ongetwijfeld het beroemdste wildpark ter wereld. Het is op geen enkele manier te vergelijken met enig ander wildpark wat betreft schoonheid en ecologische waarde. Meer dan drie miljoen dieren (35 verschillende diersoorten waaronder de Big Five) leven hier op de eindeloze savannes. Door de dichte concentratie van het wild in het park zouden wij u bijna een ontmoeting met vier leden van de Big Five kunnen garanderen. De zeldzame neushoorn is beschermd en wordt derhalve minder vaak gezien. Ook voor vogelliefhebbers is de Serengeti een paradijs, want er zijn hier meer dan vijfhonderd soorten geteld. Het Maasai woord 'siringet' betekent 'eindeloze vlaktes' en is een uitstekende betiteling voor dit wildpark. Aan de Grote Trek nemen ongeveer anderhalf miljoen gnoes deel, alsmede zo'n tweehonderdduizend zebra's. De gnoes eten het kortere gras, terwijl de zebra’s zich de langere stelen goed laten smaken. Tijdens de jaarlijkse migratie trekken rijen gnoes en zebra’s van zo’n 40 tot 50 kilometer lengte voorbij met in hun kielzog de roofdieren, zoals hyena's en jakhalzen, die zich tegoed doen aan de zwakkere dieren. De precieze tijd van de migratie verschilt jaarlijks en is een onvoorspelbare, spontane gebeurtenis, die samenhangt met de komst van de regens. De korte regentijd begint om en nabij half oktober. De eerste kuddes migreren dan vanuit de Masai Mara naar de groene grasvlaktes in de zuidoostpunt van de Serengeti, rond Lake Ndutu. Hier komt de trek tot stilstand, waarna de kudde zich verspreidt over de vlaktes, waar zij een prooi zijn voor vele roofdieren. In de periode januari en februari worden hier de kalveren geboren. Als de grasvlaktes half maart zijn kaalgevreten, trekken de eerste kuddes weer westwaarts. Rond april en mei passeren ze het gebied tussen de Moru kopjes en het westen van de Seronera Valley. In de maand juni kunnen de kuddes zich splitsen, waarbij het kleinste deel direct noordwaarts trekt. De rest trekt eerst verder westwaarts naar de Grumeti rivier, waar zij de rivier oversteekt, opgejaagd door vele krokodillen. Begin juli vormt de kudde weer één geheel en gaat op weg naar de Mara rivier. De gnoes die de oversteek halen, zullen tot eind oktober in de Masai Mara verblijven. De overige dieren - gazellen, giraffes en roofdieren - hebben veelal een vast territorium en migreren niet. Het is dus niet zo dat het park leeg loopt als gevolg van de trek!
Lake Manyara National Park ligt ingeklemd in een scheur van de Great Rift Valley. Direct bij het binnenrijden ervaart u de speciale sfeer van een oerwoud vol met apen en klaterende beekjes met glashelder water. Verderop wordt het woud dunner en gaat het over in een steppeachtig gebied rondom het meer. Hier is bijna al het wild geconcentreerd: olifanten, waterbokken, nijlpaarden, gnoes, impala's en natuurlijk ook het roofwild, zoals leeuwen en hyena's. Rondom het meer leven doorgaans duizenden flamingo's, pelikanen, ibissen, reigers en majestueuze visarenden. De Hippo Pool is de plek waar u het gedrag van een groot aantal nijlpaarden van dichtbij kunt bestuderen. Het gesop, geplons en gegaap van de enorme beesten is een vermakelijk schouwspel. De zogenaamde boomklimmende leeuwen die in Lake Manyara leven, hebben de merkwaardige gewoonte af en toe een dutje te doen in een acaciaboom. Verder zult u zeker niet om de vele bavianen heen kunnen, die zich voornamelijk bij de ingang van het park ophouden.
Lake Eyasi is één van de grootste meren van Tanzania en ligt ten zuidwesten van de Ngorongoro Conservation Area. De stand van het water is hier seizoensafhankelijk. Dit gebied is totaal anders dan de andere parken; er is hier geen roofwild, waardoor u overal uit uw voertuig kunt stappen, wandelingen kunt maken bij het meer, mountainbiken tussen de baobab- en acaciabomen, met een kano langs de kust varen, de dorpen van de lokale stammen bezoeken of gewoon lekker niets doen en genieten van het uitzicht over het meer en vanaf de top van de rots de zonsondergang aanschouwen. Datgene wat dit gebied echt bijzonder maakt, is de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan twee nog authentiek levende lokale stammen, de Datoq en Hadzabe. De Hadzabe stam heeft een bijzonder communicatiemiddel, namelijk een zogeheten 'klik' taal.
Het is de hoogste en eenzaamste berg van Afrika en de grootste monoliet ter wereld: de Kilimanjaro. Bijna zesduizend meter torent de oude vulkaan uit boven de oost-Afrikaanse steppen. De beklimming is niet moeilijk, maar het risico op hoogteziekte is aanzienlijk. De voettocht brengt u in contact met een enorme variëteit aan landschappen, beginnend aan de voet van de berg met plantages en regenwoud en verder over steile paden omhoog naar het woestijnlandschap om uiteindelijk de besneeuwde top van deze oude vulkaan te bereiken. Vrijwel iedereen kan de top halen als u maar een langzaam wandeltempo aanhoudt, 'pole pole' - langzaam aan. Door het broeikaseffect smelt de gletsjer op de top ieder jaar verder weg, dus wilt u de gletsjer op de top nog in volle pracht kunnen bewonderen, dan dient u er snel bij te zijn.
Mount Meru is met 4.566 meter de tweede hoogste berg van Tanzania. Vanuit het zuiden gezien heeft de berg de typische kegelvorm van een vulkaan. Vanuit het oosten heeft de berg een geheel andere aanblik. De oostelijke kant bestaat uit een ingestorte vulkaan en overblijfselen van vroegere erupties in de krater. Afgezien van enkele hete stoomwolken is Mount Meru tot aan de dag van vandaag een slapende vulkaan met een indrukwekkend en uniek landschap voor zowel natuurliefhebbers als bergbeklimmers. Tijdens de klim kunt u wild zoals olifanten, buffels, zwijnen en colobusapen tegenkomen. In tegenstelling tot de Kilimanjaro is Mount Meru minder bekend, maar wel zo spectaculair en het kost minder tijd om de top te bereiken. Mount Meru is net iets lager, wat de kans op hoogteziekte verkleint.
De Usambara Mountains zijn gelegen in het noordoostelijke deel van Tanzania tussen Mount Kilimanjaro en de Indische Oceaan. Deze bergachtige groene omgeving is een beleving op zich als u zich even wilt terugtrekken uit de wildparken en steden. U treft hier voornamelijk dichte tropische bossen aan. De Usambara Mountains staan bekend om het spectaculaire uitzicht over de vlaktes van Mkomazi en Handeni. De Kilimanjaro is aan de horizon te zien en bij zonsondergang vormen de bergen het decor van een kleurrijk mozaïek. De Pare Mountains zijn gelegen ten noordwesten van Usambara. De Pares zijn opgesplitst in de noord-Pares en de zuid-Pares. De hoogste pieken zijn te vinden in de zuid-Pares, waaronder de 2.463 m hoge Shengena Peak. Zij maken deel uit van de Eastern Arc bergketen en worden bewoond door het Pare volk. Dit gebied is bij uitstek geschikt voor het maken van wandelingen en voor vogelliefhebbers.
Eén van de minder toeristische natuurreservaten in Tanzania is het Tarangire National Park. Het park wordt gekenmerkt door een glooiend terrein en de rode kleur van de aarde en wordt doorsneden door de Tarangire rivier. Dit prachtige park is bezaaid met bizarre baobabbomen en u vindt hier zeer veel verschillende dieren. Hier leeft zelfs nog een enkele zeer zeldzame zwarte neushoorn, maar er is wel geluk voor nodig om deze op te sporen. Landschappelijk gezien is dit wildpark volkomen anders dan de andere parken in noord-Tanzania. Groot pluspunt is ook dat dit een rustig wildpark is waar relatief weinig bezoekers komen, zodat u in alle rust van de natuur kunt genieten. De beste reisperiode is de droge periode van eind juni t/m oktober, wanneer veel wild vanuit Lake Manyara naar de Tarangire rivier trekt om te drinken.
.jpg)
